***************************************************************************************************************************************
Barbecue
De barbecue was in de jaren vijftig nog een mode verschijnsel maar toch hadden wij ouwe jongens van de fregatten een uitstekende manier om op een open vuur het vlees te garen. Dat zat zo: de toiletten aan boord voor de bemanning bestonden uit een metalen goot met schaamschotten er tussen en over de goot was een zitting geplaatst. Door deze goot stroomde constant water. Als je nu aan het begin van de goot een brandend stuk papier in het water gooide werd dit door de stroom meegevoerd en al dan iemand een paar meter verder zijn gemak deed vloog de vlam onder zijn billen door. Wij hebben op deze manier heet wat braadworst bereid! |
*****************************************************************************************************************************************
Een kijkje in de machine kamer.....
Enige tijd geleden heeft de redactie mij gevraagd in de scheepskrant wat te vertellen over onze machinekamer, om de opvarende welke daarmee zelden in aanraking komen een idee te geven wat er alzo in onze "Vetpul" loos
is. Wel dan om te beginnen is de voortstuwing van Hr.Ms. Dubois diesel elektrisch, hetgeen betekent , dat de beide schroeven worden aangedreven door elektromotoren welke op hun beurt elektrische stroom krijgen van dieselgeneratoren. De indeling van de machinekamer is volgens het zogenaamde "unit "systeem , d.w.z. elke schroef wordt aangedreven door zijn eigen unit bestaande uit een dieselkamer en een ( elektro) motorkamer. Het voordeel van dit systeem is dat wanneer door een treffer of anderszins zo'n "unit " uitgeschakeld wordt het schip nog gewoon door kan varen op de schroefas van de nog intact zijnde "unit ", alleen niet op volle snelheid. We hebben hier aan boord dus 4 compartimenten, nl de voordieselkamer ( VDK ) en voormotorkamer ( VMK ) die SB schroef aandrijven , gevolgd door de achterdiesekamer ( ADK ) en achtermotorkamer ( AMK ) , die BB schroef aandrijven. In deze generatoren, welke opgesteld zijn in elke Motorkamer wordt de spanning opgewekt voor de twee Hoofdelektromotoren, die in tandem op de schroefas zijn gekoppeld, ook hier is dus voor de bedrijfszekerheid alles in tweevoud uitgevoerd: valt er een hoofdiesel uit, dan kan de andere nog altijd vermogen leveren voor de voortstuwing.
In elke motorkamer staat dus eveneens opgesteld het manoeuvreerbord van de bij de "unit" behorende schroefas, d.w.z. het is elektrisch schakelbord waar de elektromonteur de dieselgeneratoren in- of uitschakelt ende omwentelingen van de schroef volgens de telegraaf regelt. Het uiterst vermogen dat een schroefas kan opbrengen is 3000 paardekrachten bij 600 omwentelingen per minuut, dus in totaal bedraagt de voortstuwing op beide schroeven 6000 pk, waarbij het schip een vaart van ruim 20 knopen kan behalen.
Onder normale omstandigheden loopt het schip 13 knopen met een bijstaande diesel per schroef.
Dit dan als algemeen overzicht van de aandrijving van zon Amerikaans Fregat, maar behalve dat bezit de MK-0instalatie nog vele hulpwerktuigen welke onmisbaar zijn voor het schip zelf. Zo is er in elk der vier compartimenten een hulpdieselgenerator opgesteld, die zorgt voor de scheepsverlichting en krachtstroom levert voor alle elektrische installaties aan boord zoals ventilatoren, de radio en de radar, asdic, de pompen, de artillerie omvormers, de elektrische kacheltjes, de kombuiskookplaten, enfin noem maar op. Verder staan in de voormotorkamer de twee hulpketels, welke stoom leveren voor de verwarming, de kookketels in de kombuis, de wasserij en de verdamper, en zo arriveren we dus bij een der voornaamste hulpwerktuigen, n.l. de installatie waarmee het schip in zee de zoetwater voorraad op peil tracht te houden. Onder normale omstandigheden kan de verdamper bij zeewacht het verbruik net bijhouden, d.w.z. de 14 à 15 ton drinkwater kombuis, gamelle's en cafetaria, wasplaatsen en de wasserij. De totale voorraad drinkwater welke kan worden meegenomen is 40 ton , zodat bij het uitvallen van de verdamper in ruim twee dagen de watervoorraad uitgeput zou zijn indien geen maatregelen worden genomen. Vandaar dat bij vertrek naar zee begonnen wordt met op gezette tijden afzetten van diverse kranen om de watervoorraad zo groot mogelijk te houden. Het mandiën wordt alleen dan toegestaan als de voorraad weer snel op peil gebracht kan worden, b.v. gedurende het weekend, als de wasserij buiten bedrijf is, want deze consumeert een groot deel van de zoetwater voorraad.
En zo kunnen we doorgaan om verdere details over de MK te vertellen, maar dan raken we niet uitgepraat. Indien er belangstelling voor bestaat kunnen we voor liefhebbers onder deskundige leiding rondgangen door het bedrijf organiseren, want over het algemeen steekt men meer op van iets in werkelijkheid te zien dan er alleen maar over te lezen........en omgekeerd geloof ik beslist dat veel MK-personeel belangstelling zou hebben voor een rondleiding over artillerie, de gevechtsinformatiedienst, de vuurleiding en de sonar en andere scheepsonderdelen.
Het schept meer waardering en grotere samenwerking onder elkaar en 't bevordert datgene , waarnaar wij streven............het vormen van de "unit" HR.MS.DUBOIS
Enige tijd geleden heeft de redactie mij gevraagd in de scheepskrant wat te vertellen over onze machinekamer, om de opvarende welke daarmee zelden in aanraking komen een idee te geven wat er alzo in onze "Vetpul" loos
is. Wel dan om te beginnen is de voortstuwing van Hr.Ms. Dubois diesel elektrisch, hetgeen betekent , dat de beide schroeven worden aangedreven door elektromotoren welke op hun beurt elektrische stroom krijgen van dieselgeneratoren. De indeling van de machinekamer is volgens het zogenaamde "unit "systeem , d.w.z. elke schroef wordt aangedreven door zijn eigen unit bestaande uit een dieselkamer en een ( elektro) motorkamer. Het voordeel van dit systeem is dat wanneer door een treffer of anderszins zo'n "unit " uitgeschakeld wordt het schip nog gewoon door kan varen op de schroefas van de nog intact zijnde "unit ", alleen niet op volle snelheid. We hebben hier aan boord dus 4 compartimenten, nl de voordieselkamer ( VDK ) en voormotorkamer ( VMK ) die SB schroef aandrijven , gevolgd door de achterdiesekamer ( ADK ) en achtermotorkamer ( AMK ) , die BB schroef aandrijven. In deze generatoren, welke opgesteld zijn in elke Motorkamer wordt de spanning opgewekt voor de twee Hoofdelektromotoren, die in tandem op de schroefas zijn gekoppeld, ook hier is dus voor de bedrijfszekerheid alles in tweevoud uitgevoerd: valt er een hoofdiesel uit, dan kan de andere nog altijd vermogen leveren voor de voortstuwing.
In elke motorkamer staat dus eveneens opgesteld het manoeuvreerbord van de bij de "unit" behorende schroefas, d.w.z. het is elektrisch schakelbord waar de elektromonteur de dieselgeneratoren in- of uitschakelt ende omwentelingen van de schroef volgens de telegraaf regelt. Het uiterst vermogen dat een schroefas kan opbrengen is 3000 paardekrachten bij 600 omwentelingen per minuut, dus in totaal bedraagt de voortstuwing op beide schroeven 6000 pk, waarbij het schip een vaart van ruim 20 knopen kan behalen.
Onder normale omstandigheden loopt het schip 13 knopen met een bijstaande diesel per schroef.
Dit dan als algemeen overzicht van de aandrijving van zon Amerikaans Fregat, maar behalve dat bezit de MK-0instalatie nog vele hulpwerktuigen welke onmisbaar zijn voor het schip zelf. Zo is er in elk der vier compartimenten een hulpdieselgenerator opgesteld, die zorgt voor de scheepsverlichting en krachtstroom levert voor alle elektrische installaties aan boord zoals ventilatoren, de radio en de radar, asdic, de pompen, de artillerie omvormers, de elektrische kacheltjes, de kombuiskookplaten, enfin noem maar op. Verder staan in de voormotorkamer de twee hulpketels, welke stoom leveren voor de verwarming, de kookketels in de kombuis, de wasserij en de verdamper, en zo arriveren we dus bij een der voornaamste hulpwerktuigen, n.l. de installatie waarmee het schip in zee de zoetwater voorraad op peil tracht te houden. Onder normale omstandigheden kan de verdamper bij zeewacht het verbruik net bijhouden, d.w.z. de 14 à 15 ton drinkwater kombuis, gamelle's en cafetaria, wasplaatsen en de wasserij. De totale voorraad drinkwater welke kan worden meegenomen is 40 ton , zodat bij het uitvallen van de verdamper in ruim twee dagen de watervoorraad uitgeput zou zijn indien geen maatregelen worden genomen. Vandaar dat bij vertrek naar zee begonnen wordt met op gezette tijden afzetten van diverse kranen om de watervoorraad zo groot mogelijk te houden. Het mandiën wordt alleen dan toegestaan als de voorraad weer snel op peil gebracht kan worden, b.v. gedurende het weekend, als de wasserij buiten bedrijf is, want deze consumeert een groot deel van de zoetwater voorraad.
En zo kunnen we doorgaan om verdere details over de MK te vertellen, maar dan raken we niet uitgepraat. Indien er belangstelling voor bestaat kunnen we voor liefhebbers onder deskundige leiding rondgangen door het bedrijf organiseren, want over het algemeen steekt men meer op van iets in werkelijkheid te zien dan er alleen maar over te lezen........en omgekeerd geloof ik beslist dat veel MK-personeel belangstelling zou hebben voor een rondleiding over artillerie, de gevechtsinformatiedienst, de vuurleiding en de sonar en andere scheepsonderdelen.
Het schept meer waardering en grotere samenwerking onder elkaar en 't bevordert datgene , waarnaar wij streven............het vormen van de "unit" HR.MS.DUBOIS
****************************************************************************************************************************************
" Boksen "
Toen wij in een van de Japanse havens afgemeerd lagen naast een sleper van de Amerikaanse marine werd als dank dat de U.S. Navy bij ons altijd aan boord een pilsje konden komen drinken een bokswedstrijd Verenigde Staten- Nederland georganiseerd. Aan dek bij de Yank was de ring opgesteld en nadat de lichtgewichten aan de beurt waren geweest was de stand 2-1 in ons voordeel. |
Nu zou het zware werk gaan beginnen en ongetwijfeld zou ons landje die Yankees met 3-1 de ring uitslaan want onze grote favoriet was aan de beurt die ons aan boord altijd mooie opstootjes uitdeelde en een prachtig , en voor die tijd uniek , glimmend sportbroekje bezat. Wij pakten vast een pijpje op de Nederlands triomf. Maar dat pakte anders uit. De Amerikaanse tegenstander had ook een glimmend sportbroekje en kon ook mooie stootjes uitdelen ! Stand 2 - 2 dus. Toch moest er een beslissing vallen. Wij die als toeschouwers in de reddingsvlotten zaten, wisten maar één man die , als je zijn sterke verhalen mocht geloven, het met boksen tegen de uitdager op kon nemen en begonnen zijn naam te scanderen of liever zijn bijnaam. "Dombo-Dombo-Dombo" klonk het luid En wie schetst onze verbazing Dombo naast ons te zien zitten en luid mee te horen brullen " Dombo-Dombo".
Hij kwam er echter niet onderuit en op ons aandringen begaf hij zich aan boord van die Amerikaan. Niet voor lang, want met een paar welgemeende stoten bewees hij wel degelijk met Hennie Quentemeijer ( oud Europees kampioen boksen) in de ring te hebben gestaan. Zo werd het toch nog 3 - 2 voor Holland en namen wij met plezier ons volgende pilsje op Dombo !
Hij kwam er echter niet onderuit en op ons aandringen begaf hij zich aan boord van die Amerikaan. Niet voor lang, want met een paar welgemeende stoten bewees hij wel degelijk met Hennie Quentemeijer ( oud Europees kampioen boksen) in de ring te hebben gestaan. Zo werd het toch nog 3 - 2 voor Holland en namen wij met plezier ons volgende pilsje op Dombo !
***************************************************************************************************************************************
Zweet
Het vijfde schip op weg naar Korea was Hr.Ms Dubois. Eenmaal in het Suezkanaal aangekomen werd via de scheepsomroep bekend gemaakt "dat voor een beperkt
aantal opvarenden een tocht per kameel langs het kanaal was georganiseerd". Aangeraden werd in blauw tenue met pijjekker aan te treden, om de kou van de woestijnnacht te trotseren. Daar stonden ze dan, de liefhebbers, met rode koppen
van het zweten op het bepaalde tijdstip bij de valreep aangetreden in afwachting van wat volgen zou, terwijl het schip intussen rustig het kanaal opstoomde' Een poosje later kwam via de scheepsomroep de ontknoping dat "de tocht was afgelast, omdat de kamelen in staking waren gegaan". Dat er toen enige fikse krachttermen in
de richting van de O.S.&.O.-officier zijn geslingerd, valt te begrijpen.
Het vijfde schip op weg naar Korea was Hr.Ms Dubois. Eenmaal in het Suezkanaal aangekomen werd via de scheepsomroep bekend gemaakt "dat voor een beperkt
aantal opvarenden een tocht per kameel langs het kanaal was georganiseerd". Aangeraden werd in blauw tenue met pijjekker aan te treden, om de kou van de woestijnnacht te trotseren. Daar stonden ze dan, de liefhebbers, met rode koppen
van het zweten op het bepaalde tijdstip bij de valreep aangetreden in afwachting van wat volgen zou, terwijl het schip intussen rustig het kanaal opstoomde' Een poosje later kwam via de scheepsomroep de ontknoping dat "de tocht was afgelast, omdat de kamelen in staking waren gegaan". Dat er toen enige fikse krachttermen in
de richting van de O.S.&.O.-officier zijn geslingerd, valt te begrijpen.
*****************************************************************************************************************************************
In mijn jeugdjaren werd met de Kerstdagen de feestelijke nachtmis opgeluisterd met het gezang van "Het Matrozenkoor "
Dit koor bestond uit keurige jonge knapen , uiteraard gekleed in matrozenpakjes, en stemmen hebbend als sopranen. Het was de Nederlandse tegenhanger van de welkbekende "Wiener sänger Knaben". Als jongeling droomde ik ervan eens deel uit te mogen maken van |
Het Matrozenkoor !
Jaren later kwam mijn droom dan een keer uit, al was het dan een matrozenkoor dat ik schril contrast stond met dat uit mijn jeugd jaren.
Op Hr.Ms. Dubois vroeg de vlootpredikant Drs van Veen aan ons om met de kerst dienst te komen zingen. Deze sympathieke dominee die nog maar kort bij Hr.Ms. Marine in dienst was en zich mal geschrokken moet hebben van wat zich na het passagieren op deze oorlogsbodems afspeelt, wilde wij natuurlijk niet teleur stellen.
En zo vormden wij een koor met stemmen gebalsemd door de weduwe en gesmeerd door Heineken dat bij de eerste repetitie de bemanning deed vermoeden dat het scheepsalarm afging.!
Niet lang geleden zag ik in de TV serie "laat maar zitten " John Kraaikamp Sr. van een koor deel uitmaken dat mij onmiddellijk aan dat koor van ons deed terug denken.
Zelden heeft dan ook tijdens een kerst dienst het "Nu zijt welle kome" zo geklonken als toen.
De Os begon te loeien en de Ezel te balken , de herdertjes die bij nachten lagen schrokken op van het geluid.
Het moet echter het Kerstkindje hebben behaagd, want we hielden een behouden vaart.......
Jaren later kwam mijn droom dan een keer uit, al was het dan een matrozenkoor dat ik schril contrast stond met dat uit mijn jeugd jaren.
Op Hr.Ms. Dubois vroeg de vlootpredikant Drs van Veen aan ons om met de kerst dienst te komen zingen. Deze sympathieke dominee die nog maar kort bij Hr.Ms. Marine in dienst was en zich mal geschrokken moet hebben van wat zich na het passagieren op deze oorlogsbodems afspeelt, wilde wij natuurlijk niet teleur stellen.
En zo vormden wij een koor met stemmen gebalsemd door de weduwe en gesmeerd door Heineken dat bij de eerste repetitie de bemanning deed vermoeden dat het scheepsalarm afging.!
Niet lang geleden zag ik in de TV serie "laat maar zitten " John Kraaikamp Sr. van een koor deel uitmaken dat mij onmiddellijk aan dat koor van ons deed terug denken.
Zelden heeft dan ook tijdens een kerst dienst het "Nu zijt welle kome" zo geklonken als toen.
De Os begon te loeien en de Ezel te balken , de herdertjes die bij nachten lagen schrokken op van het geluid.
Het moet echter het Kerstkindje hebben behaagd, want we hielden een behouden vaart.......
****************************************************************************************************************************************
Spatus……
Het geloof dat iedere Hollander op Woodenshoes loopt heeft vooral bij de Amerikaanse marine in Korea een deuk opgelopen. Dat kwam door het volgende;…. Japan, waar de V.N.Vloot nog wel eens verbleef was een “stap”land bij uitstek. Veel stappen betekend echter ook veel slijtage aan je stappers, zoals je spatus ook wel genoemd werden. En dan betekend zo iets als nieuwe aanschaffen of repareren, maar dat kost geld! En wat geld kost gaat ten kosten van het stappen. Nu mag je van een Jantje veel verlangen maar zoiets beslist niet ! |
Zoals zo velen van U bekend, moet men bij het betreden van een Japans huis de schoenen uit doen, men ziet bij de entree dan ook altijd de schoenen staan van zo wel de bewoners als de bezoekers keurig netjes naast elkaar uitgestald staan…. Nu bezocht de Amerikaanse marineman nog wel eens zo’n woning. En ja, als je dan als Hollandse Jan met een katje nog niet de helft van je U.S.N colega daar van die schitterende glimmende spatus bij ziet staan die wel eens jouw maat kunnen hebben, dan wordt de verleiding tot ruil wel heel erg groot! Als dan zo’n Yank bij zijn vertrek in plaats van zijn in nieuw staat verkerende schoenen een paar stappers “made in Holland “ er voor in de plaat vond staan, is het natuurlijk niet vreemd dat hij terugkerend in de States op de vraag”en lopen de Hollanders op klompen “? zal antwoorden “ Wel nee…….op versleten schoenen “
***************************************************************************************************************************************